එම්. ආර්. බී. ඊරියගොල්ල මහතාගේ පරිවර්තන කෘතියක් වූ “මනුතාපය” නමැති විශිෂ්ට කෘතියේ හිමිකරුවා ප්‍රංශ මහා නවකතාකරු වික්ටර් හියුගෝ බව ශ්‍රී ලාංකික පාඨකයෝ ඉඳුරාම දනිති.
වීර ලෑන්ස්, මුරට් සේනාධිනායකයන් පිරිවරා ශ්‍රේෂ්ඨ ඔෂ්ටර්ලිෆ්ට් සංග්‍රාමය දික්විජය කරමින් ලෝකය විස්මයට පත් කළ සමස්ත ධරණී තලයේ මෙතෙක් පහළ වූ අද්විතීය රණශූරයා වූ නැපෝලියන් අයත් වන්නේ ද ප්‍රංශයටයි.
ප්‍රංශ සාහිත අම්බරයට රිදී තාරුකාවක් බඳු වූ මහා නවකතාකරුවා අන් කිසිවකු නොව වික්ටර් හියුගෝය. ඔහුගේ පන්හිඳෙන් ගලා බස්නා ළයාදර, ළතෙත්, ළගන්නා දයාර්ද්‍ර මානව පේ‍්‍රමී ගුණය අතිශය සොඳුරු ය. වික්ටර් හියුගෝ උපන්නේ ප්‍රංශයේ Besancon හිදීය. ඔහුගේ පියා රණශූර නැපෝලියන්ගේ හමුදාවේ උසස් නිලධරයෙකි.
හෙතෙම ජීවිතයේ අවදානම් අවස්ථාවලටත් අප්‍රතිහත ධෛර්යයෙන් කරන ත්‍රාසජනක සටන්වලටත් මහත් රුචිකත්වයක් දැක්වූවෙකි.
හියුගෝ ගේ පියාගෙන් වෙන් වූ මව Sophie සිය පවුලේ උදවිය සමඟ 1807 වසරේදී ඉතාලියට ගියාය.
වික්ටර් හියුගෝ ගේ පියා වූ ජෙනරාල් හියුගෝ සමඟ නැවතත් ඔහුගේ මව එක්වුවාය. 1812 කාල පරාසය වන විට හියුගෝ ප්‍රසන්නව වැඩෙමින් සිටියේය. ඔහු ප්‍රථමයෙන් රචනා කළේ කාව්‍ය වූ අතර ඒවා ඉතා පහන් හා ගූඪ අදහස්වලින් පිරී පැවතිණි.
ඔහුගේ ප්‍රථම කාව්‍ය සංග්‍රහය 1822 දී Odeset Poesies Diverses නමින් ප්‍රංශ බසින් පළ විය. ඔහුගේ ප්‍රථම නවකතාව 1823 දී ප්‍රංශ බසින් Han d’Islande නමින් මුද්‍රණ ද්වාරයෙන් පිට විය. එය වසර දෙකකට පසු නෝර්වීජියානු හා ඉංගී‍්‍රසි භාෂාවලට පෙරළනු ලැබිණි.
1822 දී හියුගෝ විවාහ වූයේ යුද හමුදා නිලධාරියකුගේ දියණියක වූ Adele Foucher සමඟය. ජෙනරාල් හියුගෝ 1828 දී මියගිය අතර එය මේ ලේඛකයාගේ ජීවිතයට බලවත් පහරක් විය. හියුගෝ නිදහස් ලේඛකයකු වුවත් ඔහුගේ දේශපාලන අදහස් විටින් විට දෝලනයට ලක් විය. ඔහු නැපෝලියන් විටෙක අගය කළ අතර විටෙක තම පියාගේ කාර්යයන් ද අගය කළේය.
වික්ටර් හියුගෝගේ නාට්‍යයක් වූ Cromwell (1827) දී කරළියට ආවේය. ඔහුගේ නාට්‍යවලින් ඔහු තුළ තිබු දේශපාලනය ඉස්මතු විය. Hernani නමැති නාට්‍යය (1830) දී එළි දුටුවේය.
වික්ටර් හියුගෝගේ වඩාත් ප්‍රසිද්ධම ඓතිහාසික නවකතාව වූයේ වNotre Dame de Paris (නෝත්‍ර ඩාමි ඩී පැරිස්) කෘතියයි. මෙම මාහැඟි කෘතිය හෙළබසට නෝත්‍රඩාමය නමින් නැඟී ඇත.
1831 දී එළිදුටු නෝත්‍රඩාමය නවකතාව අතිශය ජනාදරයට පත්විය. මෙම නවකතාව ලෝක සාහිත මල්දමෙහි සුපුෂ්පිත අති දුර්ලභ කෘතියක් ලෙස විදග්ධ විචාරකයෝ සලකති.
ජේම්ස් ජොයිස්ගේ යුලීසීස්, ප්ලෝබෙයාර්ගේ මදාම් බොවාරි, දස්දෙව්ස්කිගේ අපරාධය හා දඬුවම, තෝල්ස්තෝයිගේ යුද්ධය හා සාමය, ගෝර්කිගේ අම්මා, පැස්ටනැක්ගේ දොස්තර ෂිවාගෝ ආදී ලෝකයේ අති දුර්ලභ සුවිශිෂ්ට කෘතීන් ගොන්නට හියුගෝගේ නෝත්‍රඩාමය ද වැටෙයි.
උදා දිවයුරුගේ සෞම්‍ය ප්‍රාණවත් හිරු රැස් දහරක් මෙන් ද සිසිකරගේ සිහිල් කිරණ කිණිත්තක් මෙන් ද දැකුම්කළු සේන් නදියේ ගුමු ගුමුව මෙන් ද ගලා හැලෙන මෙම නවකතාවේ මානව පේ‍්‍රමී ගුණය අසමසම ප්‍රතිභා ප්‍රභාවක ප්‍රභාෂ්වර හැඟුම් ප්‍රලය කරයි.
15 වැනි සියවසේ පැරීසියේ පසුබිම මෙම නවකතාවෙන් විවරණය කොට ඇත.
මෙහි එන ප්‍රධාන චරිතද්වය වන්නේ ජිප්සි ළමිස්සියක වූ එස්මෙරෙල්ඩා සහ අවලක්ෂණ ගණ්ඩා හඬවන්නකු වූ ක්වාසිමොටෝ ගේ චරිතයන් වේ. ඔවුන් දෙදෙනාගේ අසාමාන්‍ය ආදර වෘත්තාන්තය නවකතාව තුළ දිග හැරෙයි.
භද්‍ර යෞවන වියේ පසුවන එස්මෙරෙල්ඩා පසුපස නීතිය ලුහුබඳින විට ක්වාසි මොටෝ ඇය යෝධ ගණ්ඨා කුලුනට ගෙන ගොස් ආරක්ෂා කරයි. ක්වාසිමොටෝගේ අධික රෞද්‍ර භාවයත් ඔහුගේ රිදී දිය දහරක් බඳු මනුෂ්‍යත්වයේ අකලංකත්වයත් එස්මෙරෙල්ඩා වෙත පාන දයාවිත කරුණා ඕවිල්ලත් රුදුරු සමාජ සතුරන්ගෙන් ඇය ආරක්ෂා කිරීමට ඔහු සතු මුළු ජවයම යොදන අයුරු මෙම නවකතාව තුළ අන්තර්ගත වෙයි. මෙම සාහිත කෘතිය අන්ත දෙකක් එක්කරන අපූර්ව සුසංයෝගයකි. එක් අන්තයක භද්‍ර යෞවන වියේ ගිනි සිළුවක් වන් අභිරූපිකාවක වූ එස්මෙරෙල්ඩාය. අනෙක් අන්තයේ ඇය ආරක්ෂා කරනු වස් යක්ෂ පූජකයා අල්ලා විසි කරන ක්වාසි මොටෝය. මේ දෙදෙනාගේ නොබිඳෙන මානුෂික සහසම්බන්ධය රචකයා චිත්තාකර්ශනීය ලෙස වනයි.
1830 දී හියුගෝ කාව්‍ය ග්‍රන්ථ කීපයක් ලියා පළ කළේය. හියුගෝ දේශපාලන කටයුතුවලට නිලතලවල ද නියුක්ත වූ අතර ඔහු ප්‍රගතිශීලි අදහස් ඇත්තකු ලෙස ප්‍රකට විය.
හියුගෝ තම දියණියගේ වියෝවින් කම්පාවට පත්ව “Tomorrow A day break” කාව්‍ය ලිවීය.
හියුගෝ නවතම නවකතාවක වැඩ ආරම්භ කළේ 1845 වකවානුවේදීය. එහි ප්‍රථම නාමය වූයේ Jean Trejean යන්නයි. පසුව එම නවකතාව Les Miseres යනුවෙන් නම් කරනු ලැබිණි. ප්‍රංශ මහා විප්ලවය එයට විෂය විය.
1851 දී ඔහුට ප්‍රංශ රජයෙන් තර්ජන එල්ල වන්නට වූ අවස්ථාවේදී ඔහු බ්‍රසල්ස් නුවර බලා ගිය අතර මේ කාලයේදී ලෝක සාහිත්‍යයට අනගි නිර්මාණ ද්වයක් බිහි කළේය.
ඉන් පළමුවැන්න කාව්‍ය ග්‍රන්ථයක් වූ “Les Chatiments” (1853) සහ නවකතාවක් වූ Les Miserables ග්‍රන්ථ ද්වයයි. මෙම නවකතාවට පාදක වූයේ පැරීසියේ පාතාළ ලෝකයයි.
එහි කතානායකයා වූ Jean Valjean පාන් රාත්තලක් සොරා ගත් වරදට 19 වසරක් සිර දඬුවම් විඳින්නෙකි. ඔහු සිරෙන් නිදහස් වී පැමිණෙන විට කරුණාවන්ත බිෂොප්වරයකු හමු වෙයි. එහි බිෂොප් තුමා ඔහුට වස්තුව ලබා දෙයි. පසුව ඔහු නම වෙනස් කර සාර්ථක ව්‍යාපාරිකයකු ලෙස ව්‍යාපාරික ලෝකයට අවතීර්ණ වෙයි. ජීන්වැල්ජීන් ගැන සැකයෙන් සිටින පොලිස් ස්ථානාධිපති FantineLes ඔහු පසුපස හඹා එයි. පසු ඔහු එම නගරයේ නගරාධිපති වෙයි. ජීන්වැල්ජීන් අසරණ වූවකු ගලවා ඔහුට ජීවන වෘත්තිය සකස්කර දෙයි. පසුව ජ්චදබඪදඥ නම් කාන්තාවට පිහිටවන ඔහු ඇයගේ කුඩා දියණිය හදා වඩා ගනියි. තරුණ විප්ලවවාදියකු ගලවා ගන්නා ජීන්වැල්ජීන් තම හැඩරුව ඇති සොරකු නීතිය හමුවට ආ විට එම සොරා තමා යැයි උසාවියේදී පවසයි.
විප්ලවවාදීන්ගෙන් පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරයා මැරීමට අණ ලැබෙන්නේ ජීන්ටය. එහෙත් ඔහු පොලිස් නිලධාරියාට අභයදානය දෙයි. නීතිය ගැන උමතුව ඇති පොලිස් නිලධාරියාට මෙම මනුෂ්‍යත්වයේ හස්තය දරාගත නොහැකිව සිය දිවි තොර කර ගනී. විටෙක මනුෂ්‍යත්වයේ දැඩි කැපවීම ද අප්‍රතිහත ධෛර්යය ද සටන්වාදී ජවය ද කුළුගන්වමින් රචකයා උත්තම ගණයේ කලා කෘතියක් නිර්මාණය කොට සිටී. දයාවිත ගුණය ද මුදිතා උපේක්ෂා ගුණය ද කතාව පුරා සුපෝෂිතව ගලා හැලේ.
ලෝක සාහිත්‍යයේ මානුෂීය ගුණය ඉස්මතු කළ මෙතරම් අගනා සාහිත්‍ය කෘතියක් තවත් ලියැවී නැත. මෙය කීප වරක් සිනමාවට ද නැගුණු අතර මේ දිනවල ජාතික රූපවාහිනියේ විකාශනය වන “දූලි පින්තාරු” ටෙලි නාට්‍යයට අයත් වන්නේ හියුගෝගේ මේ කතාවයි. හියුගෝගේ සිනමාවට නැඟුණු තවත් කෘතියක් වූයේ Traveilleurs de la mer (1866) කෘතියයි.
හියුගෝ පැරීසියට පැමිණි පසු දේශපාලනයට පිවිසියේය. ඔහු 1885 මැයි 22 දා මිය ගිය ද ඔහුගේ නාමය අදටත් අමරණිය වේ. ඔහුගේ අවසන් කටයුතුවලට සහභාගිවීමට මිලියන 02 ක ජනතාවක් පෙළ ගැසී සිටි අතර ඔහුගේ සිරුර Pantheon හිදී භූමදානය කරනු ලැබිණි.
ලෝක සාහිත්‍යයේ විශිෂ්ටයන් අතර සුවිශිෂ්ටයන් බිහිකළ රවල් දෙකක් වෙයි. ඉන් එකක් නම් රුසියාවයි. දෙවැන්න සුන්දර ප්‍රංශයයි. ප්‍රංශ සාහිත්‍ය ද්වාරය තුළ අතිශය ක්‍රෑර මිනිස් ක්‍රියාකාරකම් වලට එරෙහිව අප්‍රතිහත ධෛර්යයෙන් සටන් වදින බද්ධන ශිල්පීන්ගෙන් ද යහපත් මිනිසුන්ගෙන් ද හිඟයක් නැත. අතිශය සංකීර්ණ මිනිස් චිත්ත චෛතසික විවරණයන් මෙන්ම උත්තම උත්කෘෂ්ට මානුෂීය ගුණාංගයන් ද ප්‍රංශ සාහිත නදිය තුළින් ප්‍රතීයමාන වේ.
වික්ටර් හියුගෝ ලෝක සාහිත්‍යයේ අමිල නිල් දියමන්තියක් බවට පත් වන්නේ අතිශය සංවේදී මානුෂීය ගුණාංගයන් ප්‍රකට කළ චරිත මැවූ අද්විතීය කතුවරයකු ලෙසිනි. උදා දිවාකර දිලෙන විටත් සිසි කිරණ කිණිති පැතිරෙන විටත් අහස දෙස බැලු විට ඔහු මැවු ලෝකයේ සුන්දරත්වය ඔබට උකහා ගත හැකිය.
තිලක් පුෂ්ප කුමාර සේනානායක
0 comments:
Post a Comment